Περίληψη.
Σε αυτό το πρώτο κεφάλαιο αναφέρουμε σύντομα τον σχηματισμό του συστήματος 3-5-2, τον τρόπο με τον οποίο οργανώνονται οι παίχτες και τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του συστήματος. Στα ακόλουθα κεφάλαια εξετάζουμε με μεγαλύτερη λεπτομέρεια τα σημαντικά του σημεία.
Στην τοποθέτηση των παιχτών στο 3-5-2, έχουμε 3 αμυντικούς πίσω ( 4, 5, 6 ) με τον κεντρικό παίκτη από τους τρεις να παίζει το ρόλο του λίμπερο. Η ομάδα έχει τρεις μέσους ( 7, 8, 9 ) που υποστηρίζονται από 2 πλάγιους αμυντικούς ( 2, 3 ) οι οποίοι λειτουργούν μεταξύ άμυνας και επίθεσης , και 2 κεντρικούς επιθετικούς (10, 11).
Διάγραμμα 1: Η διάταξη του 3-5-2.
Διάγραμμα 2: Άμυνα με ζώνη.
Οι αμυντικοί μπορούν να παίζουν άμυνα ζώνης και να μαρκάρουν συγκεκριμένο χώρο σύμφωνα με τη θέση που παίζουν.
Η κάλυψη και η υποστήριξη θα πρέπει να παρέχεται από τον παίκτη που δεν μαρκάρει κάποιον αντίπαλο, και οι ρόλοι και τα καθήκοντα των αμυντικών θα εξαρτώνται από τις μετατοπίσεις των αντιπάλων επιτιθέμενων παιχτών.
Διάγραμμα 3: Παίζοντας με λίμπερο.
Οι 3 αμυντικοί μπορούν επίσης να παίξουν με δύο στόπερ που μαρκάρουν μαν του μαν και πίσω από αυτούς να υπάρχει ο λίμπερο ο οποίος θα παρέχει κάλυψη και υποστήριξη σε κάθε κατάσταση. Σε αυτή την περίπτωση ο λίμπερο πάντα παραμένει ελεύθερος.
Σε κάθε περίπτωση οι 2 πλάγιοι μπακ βρίσκονται συνήθως λίγο πιο μπροστά από τους 3 αμυντικούς. Αυτό παρέχει την απαραίτητη κάλυψη και υποστήριξη όταν αμυνόμαστε καθώς επίσης εξασφαλίζεται και η συμμετοχή τους στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδας.
Διάγραμμα 4: Οι μέσοι.
Οι 3 κεντρώοι παίχτες διατάσσονται συχνά με έναν από αυτούς να παίζει με «βάθος», έτσι ώστε να βοηθάει την άμυνα και να υποστηρίζει την ανάπτυξη του παιχνιδιού όταν οι αμυντικοί έχουν την κατοχή της μπάλας.
Οι υπόλοιποι 2 μέσοι έχουν λίγο πιο προωθημένες τοποθετήσεις για να τροφοδοτούν με πάσες τους επιθετικούς.
Διάγραμμα 5: Εναλλαγή θέσεων στο κέντρο.
Οι 3 μέσοι εναλλάσσουν τις θέσεις τους ανάλογα την τοποθέτηση του αντιπάλου, και το που βρίσκεται η μπάλα.
Διάγραμμα 6: Παίζοντας σαν επιθετικό δίδυμο.
Οι επιθετικοί μπορούν να παίζουν στην ίδια ευθεία. Συχνά όμως πολλές ομάδες παίζουν με έναν επιθετικό επάνω στην αντίπαλη άμυνα και τον άλλο να τοποθετείται λίγο πιο πίσω. Η δεύτερη περίπτωση προσφέρει την σύνδεση από το κέντρο στην επίθεση και δημιουργείται χώρος για την μπάλα ή τους παίχτες που έρχονται από πίσω για να επιτεθούν.
Αυτό συχνά λειτουργεί ως πλεονέκτημα διότι δημιουργούνται κενοί χώροι στην αντίπαλη άμυνα. Όπως φαίνεται και από το διάγραμμα, οι αμυντικοί ωθούνται να παίζουν σε περιοχές «ασυνήθιστες» και δημιουργείται χώρος σε θέσεις κλειδιά.
Πλεονεκτήματα του 3-5-2.
Πρόσθετη ασφάλεια με τη χρήση λίμπερο.
Παίζοντας με λίμπερο πίσω στην άμυνα παρέχεται η ευκαιρία στους παίκτες που μαρκάρουν μαν του μαν να έχουν μεγαλύτερη σιγουριά καθώς ξέρουν ότι ο λίμπερο θα τους υποστηρίξει ή θα τους καλύψει σε περιπτώσεις όπου οι προσπάθειές τους δεν θα έχουν επιτυχία.
Πρόσθετη ασφάλεια με έναν από τους μέσους να παίζει με βάθος.
Παρέχει κάλυψη και υποστήριξη μπροστά από την άμυνα και διασφαλίζει το γεγονός ότι οι μπαλιές που παίζονται σε κεντρικές θέσεις μπροστά από την άμυνα κόβονται και έτσι εμποδίζεται η επιθετική ανάπτυξη των αντιπάλων σε θέσεις κλειδιά.
Η ευκαιρία για αντεπίθεση.
Οι πλάγιοι μπακ κι οι δύο κεντρώοι μπροστά από τον αμυντικό χαφ βρίσκονται συχνά σε θέσεις οι οποίες επιτρέπουν μια γρήγορη μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση, από τις δύο πτέρυγες αλλά και από τον κεντρικό άξονα. Αυτό δίνει την ευκαιρία για μια αντεπίθεση τη χρονική στιγμή που ο αντίπαλος είναι ευάλωτος.
Σε πολλές περιπτώσεις, αριθμητικό πλεονέκτημα στο κέντρο.
Δημιουργείται η ευκαιρία της διαφοροποίησης και του καθορισμού του τέμπο του παιχνιδιού. Για παράδειγμα, αν η ομάδα βρίσκεται υπό πίεση μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτό το αριθμητικό πλεονέκτημα για να διατηρήσει την κατοχή της μπάλας και να καθυστερήσει το τέμπο επιτρέποντας στους παίχτες να επανακτήσουν τις θέσεις τους.
Επίσης το αριθμητικό πλεονέκτημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μεταφερθεί η μπάλα γρήγορα και να δημιουργηθεί ευνοϊκή κατάσταση (2 εναντίον 1) σε περιοχές κλειδιά.
Μειονεκτήματα του 3-5-2.
Σε κάθε σύστημα, στρατηγική, και τακτική, οι προπονητές θα πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχουν αδυναμίες τις οποίες ο αντίπαλος θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί.
Επομένως η ομάδα μας θα πρέπει να είναι προετοιμασμένη για κάθε ενδεχόμενο.
Οι προπονητές θα πρέπει να γνωρίζουν πλήρως τις αδυναμίες και τα πλεονεκτήματα του συγκεκριμένου συστήματος που εφαρμόζουν ούτως ώστε οι παίχτες να είναι προετοιμασμένοι για κάθε πιθανότητα.
Όλα τα συστήματα έχουν τα αδύνατα σημεία τους καθώς και για το 3-5-2 είναι τα παρακάτω:
Διάγραμμα 7: Η κίνηση των 2 επιθετικών.
Αν οι επιθετικοί παίζουν όσο πιο ψηλά γίνεται, αυτό ωθεί τους προσωπικούς φρουρούς να έρθουν στην ίδια ευθεία με τον λίμπερο και έτσι να μειώνεται η έκταση της αμυντικής κάλυψης.
Αν αυτό συμβεί θα είναι δύσκολο για τους στόπερ να εκπληρώσουν τους ρόλους για τους οποίους έχουν προετοιμαστεί. Τότε θα πρέπει να είναι υπομονετικοί και να προσπαθήσουν να απωθήσουν προς τα πίσω τους επιθετικούς σε κάθε ευκαιρία. Αυτό θα δώσει την ευκαιρία στον λίμπερο να αποκτήσει και πάλι ελεύθερο ρόλο.
Εάν οι επιθετικοί δεν παίξουν στην ίδια ευθεία και ο ένας βρίσκεται λίγο πιο πίσω από τον άλλον, οι αμυντικοί μας που μαρκάρουν μαν του μαν μπορεί να βρεθούν εκτός θέσης και έτσι να δημιουργηθεί κενός χώρος για τον αντίπαλο. Επίσης αυτό το γεγονός δίνει την ευκαιρία για έναν μέσο της αντίπαλης ομάδας να υποστηρίξει την επίθεση. Είναι σημαντικό ότι οι αμυντικοί μας πρέπει να γνωρίζουν την «γεωγραφία του γηπέδου» σε όλες τις στιγμές και να είναι σίγουροι ότι δε θα παρασυρθούν σε καταστάσεις οι οποίες θα μειώνουν τη συνεκτικότητα της αμυντικής μας διάταξης.
Διάγραμμα 8: Παιχνίδι με συνδυασμούς.
Μια δύσκολη κατάσταση στην οποία καλούνται οι παίκτες και οι προπονητές να ανταπεξέλθουν είναι όταν γίνεται ένας γρήγορος συνδυασμός των αντιπάλων (που μπορεί να βγάλει εκτός μάχης τους δύο στόπερ) και ο λίμπερο να αναγκαστεί να επέμβει ενάντια σε έναν επιθετικό για να αντιμετωπίσει την απειλή.
Σε αυτή την περίπτωση αυτό που έχει σημασία είναι ότι οι παίκτες οι οποίοι έχουν βγει εκτός μάχης πρέπει να επανέλθουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, και να πάρουν τις κατάλληλες τοποθετήσεις έτσι ώστε να βοηθήσουν τον πιεζόμενο λίμπερο.
Διάγραμμα 9: Αλλαγή παιχνιδιού.
Μία γρήγορη αλλαγή παιχνιδιού στην άλλη πλευρά του γηπέδου, ενάντια σε μια οργανωμένη άμυνα χρησιμοποιείται συχνά από ομάδες που παίζουν ενάντια στο σύστημα 3-5-2. Συνήθως η μπάλα παίζεται διαγώνια σε μια προσπάθεια να τροφοδοτηθούν οι επιτιθέμενοι παίκτες έτσι ώστε να έχουν μέτωπο προς την εστία. Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι οι παίκτες που μαρκάρουν πρέπει συνεχώς να γνωρίζουν την τοποθέτηση του αντιπάλου που φρουρούν και η στάση του σώματός τους να είναι τέτοια ώστε να τους επιτρέπει να ακολουθούν πάντοτε την κίνηση του επιτιθέμενου.
Υψηλή πίεση από τον αντίπαλο.
Όταν μια ομάδα παίζει αντιμέτωπη με τη διάταξη 3-5-2 συχνά ξεκινάει το μαρκάρισμα ψηλά με πρόθεση να πιέσει το λίμπερο μας και τους άλλους αμυντικούς μας που έχουν στην κατοχή τους την μπάλα. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα το να μην έχει η ομάδα μας για μεγάλο χρονικό διάστημα την κατοχή της μπάλας. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι σημαντικό η μπάλα να μεταφέρεται γρήγορα σε περιοχές όπου έχουμε αριθμητικό πλεονέκτημα παικτών όπου μπορεί να παρουσιαστεί η ευκαιρία για αντεπίθεση, ή να αναγκάσουμε τους αντιπάλους να υποχωρήσουν και έτσι να δημιουργηθεί χώρος για το λίμπερο ώστε να ελέγξει την κατοχή της μπάλας.
Όταν μια ομάδα παίζει αντιμέτωπη με τη διάταξη 3-5-2 συχνά ξεκινάει το μαρκάρισμα ψηλά με πρόθεση να πιέσει το λίμπερο μας και τους άλλους αμυντικούς μας που έχουν στην κατοχή τους την μπάλα. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα το να μην έχει η ομάδα μας για μεγάλο χρονικό διάστημα την κατοχή της μπάλας. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι σημαντικό η μπάλα να μεταφέρεται γρήγορα σε περιοχές όπου έχουμε αριθμητικό πλεονέκτημα παικτών όπου μπορεί να παρουσιαστεί η ευκαιρία για αντεπίθεση, ή να αναγκάσουμε τους αντιπάλους να υποχωρήσουν και έτσι να δημιουργηθεί χώρος για το λίμπερο ώστε να ελέγξει την κατοχή της μπάλας.
