- Οφείλεται σε ερεθισμό του κέντρου της αναπνοής που βρίσκεται στον προμήκη μυελό του εγκεφάλου.
- Η κλινική εικόνα εμφανίζει τον αθλούμενο με πλήρη ή μερική απώλεια αισθήσεων, γύρισμα της γλώσσας του προς τα πίσω με φραγή των αναπνευστικών οδών και πολλές φορές σύσπαση μυών του στόματος το οποίο κλείνει ερμητικά.
Όλες τις εισηγήσεις, από το ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΠΡΟΠΟΝΗΤΩΝ ΑΚΑΔΗΜΙΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ (3 ώρες σε DVD) μπορείτε να τΙς παραγγείλετε από το αθλητικό τμήμα του δήμου Βρηλισσίων στα Τηλ:.210-8101510 & 210- 8101511
Βασική υπόθεση για την αποκατάσταση της αναπνευστικής λειτουργίας του αθλητή είναι να ανοίξουμε το στόμα του και να επαναφέρουμε την γλώσσα του στην θέση της. Αυτό πολλές φορές είναι δύσκολο και γίνεται με ειδικές κινήσεις. Μέχρι ο τραυματισμός φθάσει στο νοσοκομείο (απαραίτητα) πρέπει να διασφαλίσουμε την αναπνοή του με στοματικό διαστολέα.
Η άρθρωση του ώμου εξαιτίας της κατασκευής της ευκολότερα από κάθε άλλη μεγάλη άρθρωση του ανθρωπίνου σώματος παθαίνει «εξάρθρημα».
Ο μηχανισμός της κάκωσης γίνεται σε πτώση του αθλούμενου και τοποθέτηση του άκρου σε απαγωγή και ελαφρά έξω στροφή.
Το συνηθέστερο (98%) εξάρθρημα του ώμου είναι το ΠΡΟΣΘΙΟ. Σπανιότατο 2% είναι το ΟΠΙΣΘΙΟ.
Η κλινική εικόνα και τα συμπτώματα είναι: έντονος πόνος και δυσχέρεια στην κίνηση, εξαφάνιση της στρογγυλότητας του ώμου και προβολή του ακρωμίου σαν «επωμίδα».
Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με ακτινογραφία όπου φαίνεται η μετατόπιση της κεφαλής του βραχιόνιου από την ωμογλήνη σε πρόσθια θέση.
Η θεραπεία συνίσταται σε ανάταξη του εξαρθρήματος και ακινητοποίηση του μέλους με ελαστικούς επιδέσμους για 12-20 ημέρες.
Η πιο ουσιαστική και απλή μέθοδος για την ανάταξη είναι η μέθοδος ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ.
Ο νεανικός διαβήτης είναι μια σοβαρή πάθηση που εμφανίζεται στην παιδική και νεανική ηλικία.
Εκδηλώνεται με εύκολη κόπωση, ζάλη, ναυτία, πολυδιψία και πολυουρία.
Οφείλεται σε μόνιμα μειωμένη έκκριση ινσουλίνης από τα β΄ κύτταρα του παγκρέατος.
Η ινσουλίνη είναι ορμόνη που ρυθμίζει την ποσότητα του γλυκογόνου (σακχάρου) στο αίμα.
Όταν το σάκχαρο είναι αυξημένο παράγεται από τον οργανισμό περισσότερη ινσουλίνη.
Όταν το σάκχαρο είναι χαμηλό η παραγωγή της ινσουλίνης είναι μειωμένη.
Η διάγνωση του Νεανικού Διαβήτη επιβεβαιώνεται με την εξέταση σακχάρου στο αίμα (φτ.70-120mg %) και της Γλυκοζιαιμίνης Αιμοσφαιρίνης (φτ 2,5-6,5mg%).
Εάν δεν αντιμετωπισθεί εγκαίρως ο Νεανικός Διαβήτης επιφέρει σοβαρές επιπλοκές μέχρι και θάνατο.
Η θεραπεία εκτός της ειδικής διατροφής είναι απαραίτητα η μόνιμη χορήγηση υποδορικής ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ
