ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΕΞΙΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ
Του
Τάσου Δημητρίου, Ενωσιακόυ Προπονητή
Της Ε.Π.Σ. Αθηνών
Η προπόνηση σε μικρούς χώρους μπορεί να συμβάλλει αποτελεσματικά στην ανάπτυξη της επιδεξιότητας των παικτών. Το ποδόσφαιρο είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστο από τις εξελίξεις της εποχής. Εκφράζεται από την ταχύτητα και χαρακτηρίζεται από δύναμη και διαρκή κίνηση.
Ένας σύγχρονος παίκτης πρέπει να μπορεί να σκέφτεται και να εκφράζεται γρήγορα και αποτελεσματικά. Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται να έχει πολύ καλή τεχνική και να μπορεί να προσαρμόζει τη συμπεριφορά του στον κατάλληλο χώρο και χρόνο που κινείται στο γήπεδο. Εάν παρακολουθήσουμε ένα αγώνα παιδικού πρωταθλήματος διαπιστώνουμε την συνεχή εναλλαγή της κατοχής της μπάλας από την μία ομάδα στην άλλη. Το πρόβλημα δεν εστιάζεται μόνο στην έλλειψη σωστής ατομικής η ομαδικής τακτικής, αλλά κυρίως στην έλλειψη τεχνικής – επιδεξιότητας των παικτών
Η καλή τεχνική κατάρτιση ενός παίκτη είναι η βάση επάνω στην οποία θα μπορέσει να αναπτύξει όλες του τις δεξιότητες. Η τεχνική αναπτύσσεται κυρίως στις μικρές ηλικίες και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ανάπτυξη του ταλέντου.
Ένας παίκτης για να είναι ανταγωνιστικός, εκτός από τις υψηλού επιπέδου φυσικές ικανότητες, θα πρέπει να είναι και επιδέξιος. Επιδέξιος είναι ο παίκτης αυτός, που μπορεί να χειρίζεται την μπάλα κάτω από την πίεση του χώρου και του χρόνου. Η επιδεξιότητα στηρίζεται στην τεχνική, στην καλή αίσθηση του χώρου, στην ταχύτητα αντίδρασης, στον συντονισμό των κινήσεων, στην επικοινωνία και στη συνεργασία. Επίσης ο επιδέξιος παίκτης κατά την διάρκεια που αγωνίζεται πρέπει να έχει ανεπτυγμένα σε υψηλό επίπεδο τα ψυχοπνευματικά του στοιχεία (παρατήρηση, κρίση, επιλογή, απόφαση).
Η επιδεξιότητα αναπτύσσεται μέσα από παιχνίδια που γίνονται σε μικρούς χώρους και ονομάζονται αγωνιστικά τετράγωνα. Η εκπαίδευση μέσα από τα αγωνιστικά τετράγωνα στηρίζεται στον προγραμματισμό, στην οργάνωση και στην αγωνιστική πειθαρχία.
Σημαντικός παράγων στην οργάνωση της προπόνησης μέσα από τα αγωνιστικά τετράγωνα είναι ο καθορισμός στόχου και η οργάνωση του χώρου (αριθμός παικτών, διαστάσεις, κώνοι, διακριτικά φανελάκια, μπάλες, μικρές εστίες κ.ά.).
Σημαντικό σημείο για την προπόνηση στα αγωνιστικά τετράγωνα είναι η προθέρμανση, η οποία πρέπει να είναι προσανατολισμένη στο περιεχόμενο του κυρίως μέρους της προπόνησης.
Η αύξηση ή η μείωση των διαστάσεων αλλάζει τον βαθμό δυσκολίας των παικτών που συμμετέχουν σε κάθε άσκηση. Ανάλογα με τον στόχο χρησιμοποιείται και ο κατάλληλος αριθμός παικτών. Μπορεί να χρησιμοποιείται διαφορετικός αριθμός παικτών, μεταβάλλοντας έτσι και τον στόχο της κάθε άσκησης. Το σημείο έμφασης σε κάθε άσκηση είναι διαφορετικό π.χ. βελτίωση της μεταβίβασης, ομαδικό παιχνίδι, γρήγορη αλλαγή παιχνιδιού κ.ά.
Η ανάπτυξη της επιδεξιότητας, εκτός από τον βασικό στόχο που είναι ο χειρισμός της μπάλας σε συνθήκες παιχνιδιού, συμβάλλει και στην εκπαίδευση της τακτικής συμπεριφοράς των παικτών, που στηρίζεται στις βασικές αρχές του παιχνιδιού (πίεση, κατοχή μπάλας κ.ά.), τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο.
Στα αγωνιστικά τετράγωνα η εκπαίδευση ξεκινάει από το 1:1 που γίνεται σε χώρο 5x10, 2:2-2:1-3:1 σε χώρο 15x10, 3:2-3:3 σε χώρο 20x15, 4:4-5:5-5:4 σε χώρο 20x40. για να φτάσουμε στην συνέχεια σε συνθήκες 11: 11.
Επίσης στην ανάπτυξη της επιδεξιότητας σημαντικό ρόλο παίζει και εκπαίδευση που γίνεται σε γήπεδα 5χ5 στα ιδιωτικά club μέχρι την ηλικία των 12 ετών. Μετά από αυτή την ηλικία τα παιδιά πρέπει να δέχονται προπονητικά ερεθίσματα και σε συνθήκες παιχνιδιού 11: 11. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Ισπανού Ομοσπονδιακού προπονητή στο ποδόσφαιρο σάλας και Τεχνικού συμβούλου της Ισπανικής Ομοσπονδίας «Ξαβγιέ Λοζάνο», ότι τα παιδιά μέχρι την ηλικία των 12 ετών πρέπει υποχρεωτικά να εκπαιδεύονται σε γήπεδα 5χ5 και μετά να μεταβαίνουν στο 11χ11.
Από την παραπάνω περιγραφή διαπιστώνει κανείς πόσο σημαντική είναι η εκπαίδευση σε μικρούς χώρους και πόσο μεγάλη συμβολή έχει στην ανάπτυξη της επιδεξιότητας των παικτών.
Τάσος Δημητρίου
Ενωσιακός Προπονητής
Της Ε.Π.Σ. Αθηνών
