Δώσε πάσα! Ανοίξου … Μαρκαρε !!!!! Σουτ Σουυυυτ!!!! Aααααααααα! Ήσαστε πότε σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου και μην ακουσετε κραυγές όπως αυτές; Δε νομίζω,
Ενώ οι γονείς και οι προπονητές φωνάζουν συνεχώς οδηγίες, διορθώνουν, κριτικάρουν και επαινούν,
τι ακούνε πραγματικά οι παίκτες μας ενώ φωνάζουμε σε αυτούς;
Μερικοί προπονητές θεωρούν ότι κάθε λέξη που κραυγάζουν είναι ζωτικής σημασίας στην έκβαση του παιχνιδιού και οι παίκτες του που θα του δώσουν την δέουσα προσοχή θα πετύχουν. Άλλοι προπονητές πάλι φρονούν ότι οι παίκτες δεν φαίνονται ποτέ να ακούνε τι λένε. Ακόμα άλλοι δεν δίνουν πραγματικά πολλή προσοχή καθόλου στην απάντηση ενός παίκτη. Και, συνεχίζουν να φωνάζουν .. να φωνάζουν .. και ακόμα φωνάζουν ....
Άλλοι προπονητές πάλι έχουν τους γονείς που επιμένουν να …. φωνάζουν. Δίνουν συνεχώς οδηγίες στο παιδί τους και για το πώς πρέπει να παίξουν. Συχνά, οι εντολές τους είναι εντελώς αντίθετα προς αυτές που ο προπονητής θα επιθυμούσε.
Είναι η άποψή μου ότι "προπονητής" δεν είναι η κατάλληλη λέξη για να περιγράψει τη συμπεριφορά τους. Είναι σκηνοθέτες , το μόνο που τους λείπει είναι μια ντουντούκα (ελπίζω να μην το σκεφτείτε να πάρετε μια για το επόμενο παιχνίδι) ... Στο θέατρο, τα ίδια είδη διορθώσεων πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια της περιόδου πρόβας. Αλλά όταν η κουρτίνα ανεβαίνει, ο σκηνοθέτης κλείνει το στόμα του. Στους περισσότερους ηθοποιούς δίνεται μια λέξη ή δύο για ενθάρρυνση. Αλλά εκείνοι στη σκηνή είναι μόνοι τους. Θα μπορούσατε να φανταστείτε μια παράσταση με το σκηνοθέτη που φωνάζει συνεχώς με την κάθε κίνησή τους;
Δυστιχος ομος Δύστυχος όμως το επιτρέπουμε στους φωνακλάδες πατεράδες κάθε εβδομάδα . Δεν είναι όμως προπονητές, που διδάσκουν την τακτική παιχνιδιού. Μάλλον, είναι επιβλαβείς διευθυντές, που προσπαθούν να ελέγξουν κάθε πτυχή του παιχνιδιού από μια θέση ισχύος όπως αυτή του πατέρα
Σε αυτό το σημείο, θέλω να διευκρινίσω ότι δεν είμαι υποστηρικτής του μουγγοθοδορου. Πιστεύω ότι είναι υγιές τα παιδιά να ακούσουν τους θεατές ενθαρρυντικούς όταν κάνουν τα πράγματα σωστά. Χαιρετίζω τις ενθουσιώδεις και δυνατές επευθυμίες για αυτό που έχει συμβεί και για το τι συμβαίνει. Αλλά-όχι για αυτό που θα συμβεί. Προτιμώ να αφήσω τους παίκτες να αποφασίσουν πώς να ανταποκριθούν σε κάθε δεδομένη κατάσταση, βασισμένη στον τρόπο με τον οποίο τους έχω προετοιμάσει - προπονήσει.
Έχω την γνώμη ότι πρέπει να περιοριστούμε σε σύντομες προειδοποιήσεις όπως «μπάρκαρε .. κάλυψε χώρο … σήκωσε κεφάλι .. κλπ»
Ο ακόλουθος μονόλογος, που λαμβάνεται από μια μαγνητοταινία ενός παιχνιδιού Τζουνιορ, είναι το τέλειο παράδειγμα αυτών που να μην πουν:
Κοντρόλαρε Μπράβο! Έχεις χώρο … ανέβα ανέβα … βγες στη γραμμή, άλλαξε άλλαξε. προσέξτε, επιτίθεται... όχι από εκεί !!! όχι όχι !! θα τον χάσετε ! δοσε πασα .. δοσε πασα στον Για;ννη Δώσε πάσα .. Δώσε πάσα στον Γιάννη .. πέρνα τη Πιο γρήγορα .. πιο γρήγορα ρεεεεε Πιο γρηρο ...... Κάλυψε τώρα .. κάλυψε ... Την επόμενη φορά, άκουσε με και πέρνα την όταν σου λέω!
Τι ακούνε τελικά απ’όλα αυτά οι παίκτες; Οι νέοι παίκτες συχνά είναι τόσο συγκεντρωμένοι στη δεδομένη στιγμή που απλά δεν ακούνε τις κατευθύνσεις και παρατηρήσεις. Ακόμα και όταν κάνουν το σωστό ή παίρνουν την σωστή απόφαση, απλά ακολουθούν το ένστικτο τους και όχι επειδή το ακούσαν από τον προπονητή η κάποιον γονέα.
Τώρα πώς εμείς οι προπονητές, θα μάθουμε να προπονούμε σωστά; Υπάρχουν διάφορα πράγματα που μπορούν να σας βοηθήσουν να αλλάξετε τον τρόπο που γυμνάζετε και προπονείτε μια ομάδα:
Δώστε της εντολές σας από τον πάγκο. Δώστε τις οδηγίες στους παίκτες στον πάγκο και όχι στη γραμμή. Ρξηγειστε του ηρεμα και Εξηγείστε ήρεμα και δώστε χρόνο να καταλάβει της εντολές σας. Εάν πρέπει να κάνετε μια συγκεκριμένη αλλαγή τακτικής η οργάνωσης καλυτέρα να καλέσετε έναν παίκτη του εξηγείτε και αυτός θα μεταφέρει της εντολές σας σε όλους τους αποδοχους
Διδάξτε τους παίκτες να λαμβάνουν μονοί τους αποφάσεις. Ενθαρρύνετε τους νέους παίκτες να παίρνουν αποφάσεις χωρίς σκέψη για εάν είναι σωστή. Να ειστε βεβαΝα είστε βέβαιοι ότι θα πάρουν και λανθασμένες αποφάσεις, αποφάσεις που μπορούν να στοιχήσουν στην ομάδα .. αλλά από τα λάθη μαθαίνουν πιο γρήγορα. Πολλοί από μας θα σκεφτούν τώρα μα είναι δυνατόν να αφισο τον 15αχρονο να παίρνει απόφαση για το τη θα κάνει μέσα στο γήπεδο; μια απόφαση που μπορεί να μου στοιχίσει τον αγώνα; Εσείς αποφασίσετε .. εσείς ή ο επόμενος παίκτης για την πρώτη ομάδα. Όσο πιο γρήγορα αρχίσουν να κάνουν λάθη τόσο πιο γρήγορα θα σταματήσουν να τα κάνουν.
Διδάξτε τους παίκτες για να μιλάνε ο ένας στον άλλο. Αντίθετα από τις της φωνές πιο ακούνε δεξιά αριστερά, οι νέοι παίκτες έχουν ένα πολύ καλό αφτί για τον συμπαίκτη τους. Δωστε σημασια μεσα στην προπονησηΔώστε την αναγκαία σημασία μέσα στην προπόνηση, ενθαρρύνετε τους παίκτες να φωνάζουν το όνομα του συμπαίκτη τους. Για παράδειγμα στην εκτέλεση στημένης φάσης από αντίπαλο όπου είμαστε αναγκασμένοι να μπαρκάρουμε : όχι « εεεεε ένας στο 10» .. αλλά «Γιώργο το 10» !
Καθορίστε σαφείς κανόνες για τους γονείς. Στην αρχή της προετοιμασίας, καθορίστε τους κανόνες για τους γονείς. Οι προπονητες κανουνΟι προπονητές κάνουν την προπόνηση και όχι οι γονείς. Οι γονείς καλούνται στην αρχή της σαιζόν να ενημερώσουν εάν σκέφτονται ότι κάτι κάνει λάθος ο κανακάρης τους. (Ευτυχώς το χάρτη του Γιατρού είναι πλέον καθεστώς) ή εάν ο νέος χρειάζεται ένα διάλυμα λόγω διαβασμάτων κλπ.
Ξέρω ότι θα προσέξουν το παιδί τους περισσότερο από μένα. Επίσης θα έπρεπε να ξέρουν τι δεν θέλω να λένε στο παιδί τους. Συζητήστε μαζί τους για αυτό που έχει συμβεί (κρατώντας το θετικό) και όχι για αυτά που πρέπει να συμβεί.
Και φυσικά Οι γονείς δεν πρέπει ΠΟΤΕ να φωνάξουν σε ένα διαιτητή για ένα σφύριγμα.
