Η τοποθέτηση και η διάταξη της ομάδας στην αμυντική λειτουργία στο 4-3-3.
Ο τρόπος που λειτουργεί η ομάδα μας κατά την αμυντική φάση εξαρτάται από το σύστημα που
χρησιμοποιεί ο αντίπαλος, από το σκορ του παιχνιδιού, από την φυσική κατάσταση της ομάδας κ.τ.λ.
Είναι πολύ σημαντικό για μία ομάδα να έχει κατανοήσει πλήρως τις απαιτήσεις του προπονητή όσον αφορά τον τρόπο που θα επανακτήσουμε τη μπάλα. Η αμυντική λειτουργία της ομάδας μας ξεκινάει από την επίθεση και πρέπει να έχουμε καθορίσει κάποιες συγκεκριμένες αρμοδιότητες στους παίκτες, οι οποίες είναι οι εξής:
- Εξηγούμε στους επιθετικούς, στους μέσους και στους αμυντικούς ποιες κινήσεις πρέπει να κάνουν για να ασκήσουν πίεση στον αμυντικό χώρο του αντιπάλου όταν θα έχει την κατοχή της μπάλας.
- Καθορίζουμε την τακτική της ομάδας όταν ο αντίπαλος έχει φτάσει στο χώρο του κέντρου.
- Καθορίζουμε τις κινήσεις των αμυντικών και των μέσων όταν ο αντίπαλος έχει την κατοχή της μπάλας στον αμυντικό μας τομέα.
Στη συνέχεια θα αναλύσουμε την διάταξη των γραμμών μας ανάλογα με το σύστημα που αναπτύσσεται ο αντίπαλος, και τις κατάλληλες τοποθετήσεις για να ασκήσουμε πίεση.
Το 4-3-3 απέναντι στο 4-4-2.
Το γεγονός ότι έχουμε μόνο έναν σέντερ φορ, μας δημιουργεί ένα πρόβλημα, όταν η μπάλα παίζεται από τους κεντρικούς στόπερ της αντίπαλης άμυνας των 4 παικτών.
Στις περιπτώσεις που συναντάμε το 4-4-2, οι κινήσεις των παικτών μας για να πρεσάρουν απεικονίζονται στο σχήμα.
Όπως βλέπουμε στο σχήμα 1 ο 7 και ο 11 πρεσάρουν τους αντίπαλους πλάγιους μπακ.
Ο αμυντικός μας χαφ ( 4 ) καλύπτει τα κενά που δημιουργούνται όπως για παράδειγμα στην περίπτωση που ο 10 φύγει από τον παίκτη του για να πιέσει τον αντίπαλο κεντρικό αμυντικό ( 5 ).
Στο επόμενο σχήμα 2 δίνεται ένα παράδειγμα στον τρόπο που αμυνόμαστε όταν θέλουμε η ομάδα μας να είναι πιο συσπειρωμένη στον κεντρικό άξονα.
Οι 3 επιθετικοί μας κλείνουν τους 2 κεντρικούς αμυντικούς για να εμποδίσουν την πάσα που μπορεί να γίνει προς τον αντίπαλο πλάγιο μπακ ή τον αντίπαλο αμυντικό χαφ.
Στην περίπτωση π.χ. που η μπάλα πηγαίνει προς την πλευρά του αντίπαλου δεξιού πλάγιου μπακ ( 2 ), τότε επάνω του τρέχει ο 10, ο δικός μας αριστερός πλάγιος μπακ πηγαίνει πάνω στον 7, ο κεντρικός μας επιθετικός ( 9 ) κλείνει τον 4 , και ο αμυντικός μας χαφ ( 4 ) μετατοπίζεται λίγο προς την πλευρά εκείνη.
Το 4-3-3 απέναντι στο 4-3-3.
Όταν η άλλη ομάδα διατάσσεται με 4-3-3 προσπαθούμε να εξαλείψουμε την αριθμητική υπεροχή των κεντρικών αμυντικών και αποκόπτουμε τον αμυντικό χαφ των αντιπάλων.
Στο σχήμα 3 βλέπουμε πως ο αριστερός μας εξτρέμ ( 11 ) πηγαίνει στον αντίπαλο στόπερ ( 5 ) για να τον πιέσει και ταυτόχρονα ο 10 πρεσάρει τον αμυντικό χαφ ( 4 ).
Είναι πολύ σημαντικό για τον 11 να πρεσάρει και να κλείνει με το σώμα του τον αντίπαλο στόπερ ( 5 ) με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορεί να κάνει πάσα στον δεξιό μπακ ( 2 ).
Στις περιπτώσεις που η μπάλα τελικά πηγαίνει στον δεξιό μπακ ( 2 ) τότε ο αριστερός μας χαφ ( 10 ) πηγαίνει να πρεσάρει εκεί, ο 4 μαρκάρει τον αντίπαλο χαφ ( 8 ) και ο 9 και ο 11 επιτηρούν τον 4 και τον 5 όπως φαίνεται και από το σχήμα 4.
Το 4-3-3 απέναντι στο 4-3-1-2.
Το γεγονός ότι ο αντίπαλος με αυτή τη διάταξη έχει πολλούς παίκτες στον χώρο του άξονα, δεν μας επιτρέπει να κάνουμε τόσο
επιθετικό πρεσάρισμα στους κεντρικούς αμυντικούς και αποφεύγοντας το μεγάλο ρίσκο.
Μας συμφέρει περισσότερο να πάρει τη μπάλα ο αντίπαλος αμυντικός χαφ. Τότε ο κοντινότερος μέσος πηγαίνει επάνω του και οι
κινήσεις των υπόλοιπων παικτών φαίνονται στο σχήμα 5.
Σχήμα 5Το 4-3-3 απέναντι στο 4-3-1-2.
Όταν αντιμετωπίζουμε το σύστημα 3-4-1-2 καλό είναι να έχουμε αυξημένη προσοχή στους αντιπάλους που βρίσκονται στα
πλάγια.
Αν τελικά η μπάλα μεταφερθεί στα πλάγια η διάταξη που θα πρέπει να έχουμε φαίνεται στο σχήμα 6.
Αν οι αντίπαλοι που παίζουν στα πλάγια ενεργούν σαν αμυντικοί, τότε οι εξτρέμ μας ( 7, 11 ) προωθούνται στις πτέρυγες και οι
χαφ μας μετακινούνται στο εσωτερικό, όπως απεικονίζεται στο σχήμα 7.
Το 4-3-3 απέναντι στο 5-3-2.
Και σε αυτή την περίπτωση αντιμετωπίζουμε τα ίδια προβλήματα όπως απέναντι στο σύστημα 4-3-1-2.
Το αριθμητικό μας μειονέκτημα στον χώρο άμυνας του αντιπάλου ( 5 εναντίον 3 ) και η δυσκολία που υπάρχει όσον αφορά την
επιτήρηση του αντίπαλου αμυντικού χαφ δεν μας επιτρέπει να πιέσουμε πολύ ψηλά τους κεντρικούς αμυντικούς ή τον λίμπερο
σχήμα 8.
Τα πράγματα είναι πιο εύκολα για μας όταν ο αντίπαλος αμυντικός χαφ ( 4 ) πάρει τη μπάλα. Τότε οι εξτρέμ μας ( 7 και 11 )
πιέζουν τους αντίπαλους πλάγιους μπακ ( 3 και 7 αντίστοιχα ) και οι μέσοι μας κινούνται ανάλογα για να πρεσάρουν τον κάτοχο της μπάλας όπως φαίνεται και στο σχήμα 9.
Στις προηγούμενες περιπτώσεις είδαμε τις αντιδράσεις της ομάδας μας όταν ο αντίπαλος έχει στην κατοχή του τη μπάλα και
βρίσκεται στον αμυντικό του τομέα.
Τώρα θα αναλύσουμε τις καταστάσεις όπου ο αντίπαλος έχει την κατοχή της μπάλας στον δικό μας αμυντικό τομέα.
Σε αυτές τις καταστάσεις η μπάλα βρίσκεται μετά από την επιθετική και την κεντρική μας γραμμή παικτών.
Όταν βρισκόμαστε σε αυτή τη θέση, θα πρέπει αμέσως οι παίκτες που είναι πάνω από τη γραμμή της μπάλας να επιστρέψουν
γρήγορα και να πάρουν τις κατάλληλες τοποθετήσεις ώστε να βοηθήσουν αμυντικά και αν είναι δυνατόν να δημιουργήσουν τις
προϋποθέσεις για μια αντεπίθεση.
Το 4-3-3 απέναντι στο 4-4-2.
Όταν αντιμετωπίζουμε μια ομάδα που παίζει με 4-4-2 καλό είναι να χρησιμοποιούμε τον αμυντικό χαφ σαν μια ασπίδα μπροστά
από τους 2 κεντρικούς αμυντικούς μας. Καθώς έχουμε αριθμητική ισορροπία ( 2 κεντρικοί αμυντικοί εναντίον 2 αντίπαλων
επιθετικών ) ο ρόλος του αμυντικού χαφ, που καλύπτει και πρεσάρει βοηθώντας στο μαρκάρισμα, γίνεται πολύ σημαντικός.
Στις πλευρές πρέπει να δημιουργούμε «τρίγωνα» παικτών που αποτελούνται από τον πλάγιο μπακ, τον εξτρέμ, και πλάγιο χαφ.
Επίσης στις περιπτώσεις όπου ο αντίπαλος είναι πολύ επικίνδυνος και ανεβαίνουν ψηλά οι αμυντικοί του τότε θα πρέπει να
ζητάμε από τους 2 εξτρέμ να έχουν γρήγορες επιστροφές έτσι ώστε όταν αμυνόμαστε το σύστημά μας να μεταβάλλεται από
4-3-3 σε 4-5-1 και να μην αναγκάζονται οι πλάγιοι μπακ να βγαίνουν στα πλάγια δίνοντας το «πλάτος» στον αντίπαλο ( σχήμα
10 ).
Το 4-3-3 απέναντι στο 4-3-3.
Σε αυτή την περίπτωση οι 2 κεντρικοί μας αμυντικοί παίζουν με αριθμητικό πλεονέκτημα εναντίον του αντίπαλου επιθετικού.
Είναι πολύ σημαντικό για την αμυντική μας διάταξη να έχουμε σε όσο το δυνατόν περισσότερες καταστάσεις την αριθμητική
υπεροχή εναντίον του αντίπαλου προωθημένου επιθετικού. Ο ένας κεντρικός αμυντικός πρεσάρει τον κυνηγό και ο άλλος
καλύπτει και ελέγχει την κατάσταση.
Όσον αφορά τους πλάγιους μπακ μας και τις «συγκρούσεις» που θα έχουν με τους αντίπαλους εξτρεμ καλό θα είναι να μην
κλίνουν προς τον άξονα της άμυνας αλλά να χρησιμοποιούν το πλάτος του γηπέδου για καλύτερες τοποθετήσεις.
Οι δικοί μας εξτρεμ έχουν καλές επιστροφές και ο αμυντικός μας χαφ πρέπει να έχει επιθετική συμπεριφορά για να βοηθάει τους
άλλους συμπαίκτες του στα μαρκαρίσματα ( σχήμα 11 ).
Το 4-3-3 απέναντι στο 4-3-1-2.
Σε αυτή την περίπτωση ο αντίπαλος παίζει με 2 επιθετικούς και οι 2 κεντρικοί μας αμυντικοί τους πρεσάρουν. Τώρα οι πλάγιοι
μπακ μας πρέπει να δημιουργήσουν μια συμπαγή διάταξη και συγκλίνουν προς το κέντρο της άμυνας. Αυτή η κίνηση προσφέρει
επιπλέον ασφάλεια για την περίπτωση που κάποιος αντίπαλος χαφ προσπαθήσει να διασπάσει την άμυνά μας με προσωπική
ενέργεια και δίνεται ταυτόχρονα η απαραίτητη κάλυψη στους κεντρικούς αμυντικούς.
Για να μην μείνουν όμως τα πλάγια αφύλακτα πρέπει τα εξτρέμ να έχουν επιστρέψει ( σχήμα 12 ).
Το 4-3-3 απέναντι στο 3-4-1-2.
Εναντίον του 3-4-1-2, σημαντικό είναι να μπλοκάρουμε το επιθετικό τρίγωνο του αντιπάλου με τη συνεργασία των κεντρικών
μας αμυντικών και των μέσων.
Εάν δεν θέλουμε τα εξτρέμ μας να επιστρέψουν τόσο πίσω μπορούμε να ζητήσουμε από τα πλάγια μπακ να ελέγχουν τους
αντιπάλους που μπορεί να εκμεταλλευτούν τις πτέρυγες. Λογικά από την πλευρά που θα βρίσκεται η μπάλα βγαίνει και το
αντίστοιχο μπακ ενώ το άλλο παραμένει στον αμυντικό σχηματισμό ( σχήμα 13 ).
Το 4-3-3 απέναντι στο 5-3-2.
Καταρχήν στο κέντρο του γηπέδου έχουμε αριθμητική ισορροπία ( 3 εναντίον 3 ).
Για να αποφύγουμε την αριθμητική ισορροπία στο κέντρο της άμυνάς μας, οι 2 πλάγιοι μπακ κλίνουν προς το κέντρο όταν ο
αντίπαλος έχει τη μπάλα στον άξονα ( σχήμα 14 ).
Όταν η μπάλα βρίσκεται σε μία από τις πλευρές, ο αντίστοιχος πλάγιος μπακ μας κινείται προς εκεί ενώ ο άλλος κλίνει προς το
κέντρο της άμυνας έτσι ώστε οι κεντρικοί μας αμυντικοί να έχουν αριθμητική υπεροχή έναντι των 3 αντιπάλων επιθετικών. Μία
μεγάλη μπαλιά στην απέναντι πλευρά θα ελέγχεται από τον αντίστοιχο εξτρέμ ( 7 ), ( σχήμα 15 ).
